19
sayı 138/2016
dolar yatırım yapılması gerektiği hesaplanmaktadır.
Ekonomik kayıplar onarım ve güçlendirme
masraflarının yanında yapı kullanımının sınırlanması
sonucu oluşan maliyetleri kapsar. Söz konusu
maliyetler özellikle köprü veya tünel gibi ulaşım
yapılarında trafiğin aksaması durumunda çok
daha büyük önem kazanır. Köprü gibi bir yapının
kullanıma kapanması veya sınırlandırılması bu
köprüyü kullananlar için artan trafik yoğunluğu ve
zaman kaybı anlamına gelir.
Yapılarda bu kadar yaygın dürabilite sorunlarıyla
karşılaşılmasının temel nedeni yapı tasarımında
beton dayanımlarının esas alınması, yeterli basınç
dayanımının sağlanması durumunda dürabilitenin
de sağlanacağının varsayılmasıydı. Mevcut yapılar
üzerinde yapılan incelemeler bu yaklaşımın yetersiz
olduğunu ve dürabiliteye dayalı yapı tasarım
yöntemlerinin gerekli olduğunu açıkca ortaya
koymaktadır (Cather ve Marsh, 1997). Betonarme
yapılardaki dürabilite sorunlarının nedenlerinden bir
tanesi de yapı özelliklerindeki dağılımdır (Şengül ve
Gjørv, 2008). Yapıların dürabiliteye göre tasarımında
beton özelliklerinin yanında beton paspayı gibi
yapısal özellikler de ele alınmalı, dürabiliteye bağlı
hasarların oluşum hızı gibi etkiler ile bunların
dağılımlarının da dikkate alınarak, sınır durumlarla
birlikte ele alınması gereklidir. Bu şekilde yapının
servis ömrünü belirlemek mümkün olur.
Kalkınma ve gelişme kavramı ile çoğu zaman
ekonomik göstergelerle ölçülen refahı seviyesini
arttırmaya odaklanırken, günümüzde sürdürülebilir
gelişme ile bunun üzerinde beklentilere
odaklanılmaktadır. 1987 yılında Dünya Çevre ve
Kalkınma Komisyonu’nca yapılan tanıma göre
sürdürülebilir gelişme; gelecek nesillerin kendi
ihtiyaçlarını karşılayabilme yeteneğini ortadan
kaldırmaksızın şimdiki neslin ihtiyaçlarının
karşılanmasıdır. Günümüzün koşullarında,
sürdürülebilir gelişmenin sağlanması giderek daha
büyük önem kazanmaktadır. Sürdürülebilirlik;
çevresel, ekonomik ve sosyal olmak üzere,
birbirleriyle bağıntılı etkilere dayanır (ASTM E 2432).
Servis ömrü hesaplanabilen veya tahmin edilebilen
bir yapıda yaşam döngüsü değerlendirmeleri
yapılabilir (TS EN ISO 14040, 2007). Böyle bir
değerlendirmede; yapının ilk inşasından ömrünü
doldurup yıkılmasına kadar geçen sürede, çevreye
verilen zararlar, karbon izi, enerji ihtiyaçları ve her
türlü maliyetler gibi çeşitli faktörler esas alınır.
Bu hesaplamalarda sadece ilk yapım değil, tüm
işletme, bakım ve onarımlar ile yıkım aşaması
da değerlendirmeye dahil edilir. Bu kapsamda,
kullanılan malzemelerin üretimi ve malzemelerin
inşaat sahasına taşınması için gerekli enerji, bu
üretim ve taşınma sırasında çevreye etkileri, yapının
kullanımı sırasındaki enerji ihtiyaçları gibi faktörler
de esas alınır. Böylece farklı yapı sistemleri,
malzemeler veya yöntemlerin karşılaştırılarak en
uygun seçimlerin yapılması mümkün olabilir. Bunun
bir sonucu olarak da sürdürülebilirlik sağlanabilir.
Sunulan bu çalışmanın temel amacı betonarme
yapıların dürabiliteye göre tasarımının
sürdürülebilirliğe etkisini ortaya koymaktır. Bu
amaçla, farklı özelliklere sahip elemanların klor
etkisine bağlı korozyon durumundaki performansı
ele alınmakta ve bu etkilerin sürdürülebilirliğe
etkisini değerlendirmek için farklı durumlar
karşılaştırılmaktadır.
DÜRABİLİTEYE GÖRE TASARIM
Servis Ömrü
Betonun yetersiz dürabilitesine bağlı sorunlar
sonucu yapı performansı zamanla azalır. Yapı
tipine bağlı olarak farklı servis ömrü tanımları
kullanılmaktadır ancak genel bir tanım olarak;
yapının performansı belirli bir değerin altına
düştüğünde veya önemli onarımlar gerektiğinde
servis ömrüne ulaşıldığı kabul edilebilir. Yapı
özelliklerine ve kullanımına bağlı olarak yapıdan
beklenen servis ömürleri değişebilir. Tasarımda
kullanılabilcek gösterge niteliğindeki bir yapı servis
ömrü sınıflandırması Tablo 1’de verilmektedir (TS
EN 1990, 2002).
Sınıf
Tasarımda kullanılabilcek
Örnek
gösterge servis ömrü (yıl)
1
10
Geçici yapılar
2
10-25
Değiştirilebilir taşıyıcı elemanlara sahip yapılar
3
15-30
Tarım yapıları
4
50
Konut ve kamu yapıları
5
100
Anıtsal binalar, köprüler ve diğer önemli yapılar
Tablo 1. Yapı servis ömürleri (TS EN 1990, 2002)
19
makale