18

sayı 150/2018

İnklinometre ölçümlerine ilave 

olarak; kazı sırasında sürekli (real 

time) okuma alabilen ve yatay 

düzlemde panellerde oluşan 

birim deformasyonların ve buna 

bağlı olarak oluşan gerilmelerin 

incelenmesi için bir ölçüm sistemi 

kurulmuştur. Gerinim ölçerler 

(Vibrating Wire Arc Weldable 

Strain Gauge) dairesel bölgede 

yer alan 4 adet ayrı panelin 

(Şekil 21) donatı kafeslerine kazı 

derinliği boyunca 3 ayrı seviyede 

monte edilmiş ve bilgi toplama 

ünitesine bu bilgilerin aktarılması 

sağlanmıştır. Ölçümler kazı 

işleri süresince devamlı olarak 

alınmıştır. Ölçümler sonucunda 

elde edilen gerilmelerin tasarımcı 

tarafından belirlenen limit gerilme 

değerlerinin altında kaldığı 

görülmüştür. 

5. SONUÇ

• Bu bildiride, son yıllarda 

Türkiye’de tamamlanan ve 

farklı destek sistemlerine sahip 

üç özel diyafram duvar iksa 

uygulamasının tasarımları, yapım 

aşamaları ve imalatlar sırasında 

uygulanan sıkı kalite kontrol ve 

iş sağlığı ve güvenliği programları 

özetlenmiştir.

• Üç projenin her kazı 

aşamasında periyodik olarak 

deformasyonlar, ankraj yükleri 

ve radyal gerilmeler ölçülerek 

tasarım aşamasında hedeflenen 

ve hesaplanan deformasyon ve 

deplasman kriterlerinin sağlanıp 

sağlanmadığı yakından takip 

edilmiştir. 

• Nihai kazı kotuna inildiğinde 

aletsel gözlemlerle ölçülen 

maksimum deformasyonların, 

farklı destek sistemleri 

kullanılan diyafram duvarlı iksa 

yapılarında %0.04H ile %0.35H 

arasında değiştiği belirlenmiştir. 

Bu değerlerin gerek tasarım 

aşamasında hesaplanan 

deformasyonlarla gerekse ulusal 

ve uluslararası (ERSS-Earth 

Retaining Structural Systems) 

literatürde benzer uygulamalar 

için verilen deformasyonlar 

ile oldukça uyumlu olduğu 

gözlenmiştir. 

• Tablo 7’de özetlendiği 

üzere üç proje arasında 

denizden kazanılmış bir dolgu 

içerisinde olmasına rağmen 

en iyi performansı Osman Gazi 

Köprüsü’nün Güney Ankraj 

Bloğunda uygulanan çok-gözlü 

iksa sistemi göstermiştir. 

• Üç projede de zor ve değişken 

zemin koşullarında karşılaşılan 

güçlükler, ileri mühendislik 

çözümleriyle aşılarak, deniz 

kenarında ve sualtında 31 

m’ye varan derin kazılar çevre 

yol, altyapı ve tarihi yapılara 

zarar vermeden başarıyla 

tamamlanmıştır.

KAYNAKLAR

Adatepe Ş., Gökalp A., 

Düzceer R. (2012) “İstanbul 

Grovaklarında Yapılan Bir Derin 

Kazı Uygulamasında Değişik 

İksa Sistemlerinin Performansı”, 

Zemin Mekaniği ve Temel 

Mühendisliği Ondördüncü Ulusal 

Kongresi, 4-5 Ekim, Süleyman 

Demirel Üniversitesi, Isparta.

Arıoğlu E., Gökçe B., (2017) 

“Avrasya Tüneli Projesi’nde 

Özel Konular: Geoteknik, Kazı 

Teknolojisi, Beton Kaplamalar”, 

İMO İstanbul Şubesi Meslek İçi 

Eğitim Seminerleri, 6 Kasım, 

İstanbul.

Barley A.D. (1995) Theory 

and Practice of the Single 

Bore Multiple Anchor System. 

International Symposium on 

Anchors in Theory and Practice, 

9-10 October, Salzburg, Austria.

BS 8081:2015 British Standard 

Code of Practice for Ground 

Anchorages.

Cowi, “Izmit Bay Bridge Detailed 

Design of Circular Shaft at 

South Anchor Block Design 

Calculations”, 2013. 

D. Twine., H. Roscoe. “C517: 

Temporary propping of deep 

Tablo 7. Kazı derinliğine göre maksimum deformasyonlar

18

makale